Igłowe kryształy mulitu, które zapewniają wysoką temperaturę topnienia, niską odwracalną rozszerzalność cieplną i doskonałą odporność na szok termiczny dla stopionego mulitu

• Wysoka stabilność termiczna
• Niska odwracalna rozszerzalność cieplna
• Odporność na atak żużla w wysokich temperaturach
• Stabilny skład chemiczny

Mulit, dowolny rzadki minerał składający się z krzemianu glinu (3Al2O3·2SiO2). Powstaje podczas wypalania surowców glinokrzemianowych i jest najważniejszym składnikiem białej ceramiki, porcelany oraz wysokotemperaturowych materiałów izolacyjnych i ogniotrwałych. Kompozycje takie jak mulit, mające stosunek tlenku glinu do krzemionki co najmniej 3:2, nie topią się poniżej 1810°C (3290°F), podczas gdy te o niższym stosunku częściowo topią się w temperaturach tak niskich jak 1545°C (2813°F). F).

Naturalny mulit odkryto w postaci białych, wydłużonych kryształów na wyspie Mull na Hebrydach Wewnętrznych w Szkocji. Został on rozpoznany jedynie w stopionych ilastych (gliniastych) obudowach w natrętnych skałach magmowych, co sugeruje bardzo wysokie temperatury powstawania.

Oprócz swojego znaczenia dla konwencjonalnej ceramiki, mulit stał się materiałem wybieranym do zaawansowanej ceramiki strukturalnej i funkcjonalnej ze względu na swoje korzystne właściwości. Niektóre wyjątkowe właściwości mulitu to niska rozszerzalność cieplna, niska przewodność cieplna, doskonała odporność na pełzanie, wytrzymałość w wysokiej temperaturze i dobra stabilność chemiczna. Mechanizm powstawania mulitu zależy od sposobu łączenia reagentów zawierających tlenek glinu i krzemionkę. Jest to również związane z temperaturą, w której reakcja prowadzi do powstania mulitu (temperatura mulityzacji). Stwierdzono, że temperatury mulityzacji różnią się nawet o kilkaset stopni Celsjusza, w zależności od zastosowanej metody syntezy.