سیلیس ذوب شده دارای خواص حرارتی و شیمیایی عالی به عنوان ماده بوته

سیلیس ذوب شده دارای چندین ویژگی قابل توجه از نظر خواص مکانیکی، حرارتی، شیمیایی و نوری است:
• سخت و محکم است و ماشینکاری و صیقل دادن آن خیلی سخت نیست. (می توان از ریزماشین کاری لیزری نیز استفاده کرد.)
• دمای بالای انتقال شیشه ای ذوب آن را نسبت به سایر شیشه های نوری دشوارتر می کند، اما همچنین نشان می دهد که دمای عملیات نسبتاً بالا امکان پذیر است. با این حال، سیلیس ذوب شده ممکن است در دمای بالاتر از 1100 درجه سانتیگراد، به ویژه تحت تأثیر ناخالصی‌های کمیاب، دگرگونی (کریستالیزاسیون موضعی به شکل کریستوبالیت) را نشان دهد و این ویژگی‌های نوری را از بین می‌برد.
• ضریب انبساط حرارتی بسیار کم است - حدود 0.5 · 10-6 K-1. این چند برابر کمتر از عینک های معمولی است. حتی انبساط حرارتی بسیار ضعیف تر در حدود 10-8 K-1 با شکل اصلاح شده سیلیس ذوب شده با مقداری دی اکسید تیتانیوم، که توسط کورنینگ [4] معرفی شده و شیشه با انبساط فوق العاده کم نامیده می شود، امکان پذیر است.
• مقاومت شوک حرارتی بالا در نتیجه انبساط حرارتی ضعیف است. تنها تنش مکانیکی متوسطی وجود دارد حتی زمانی که گرادیان دمای بالا به دلیل خنک شدن سریع رخ می دهد.
• سیلیس می تواند از نظر شیمیایی بسیار خالص باشد، بسته به روش ساخت (به زیر مراجعه کنید).
• سیلیس از نظر شیمیایی کاملاً بی اثر است، به استثنای اسید هیدروفلوئوریک و محلول های قلیایی قوی. در دماهای بالا، همچنین تا حدودی در آب محلول است (به طور قابل ملاحظه ای بیشتر از کوارتز کریستالی).
• ناحیه شفافیت کاملاً وسیع است (حدود 0.18 میکرومتر تا 3 میکرومتر)، که امکان استفاده از سیلیس ذوب شده را نه تنها در سراسر ناحیه طیفی کامل مرئی، بلکه در اشعه ماوراء بنفش و مادون قرمز نیز فراهم می کند. با این حال، محدودیت ها به طور عمده به کیفیت مواد بستگی دارد. به عنوان مثال، نوارهای جذب مادون قرمز قوی می تواند ناشی از محتوای OH، و جذب UV از ناخالصی های فلزی باشد (به زیر مراجعه کنید).
• سیلیس ذوب شده به عنوان یک ماده آمورف، برخلاف کوارتز کریستالی، از نظر نوری همسانگرد است. این بدان معناست که انکسار دوگانه ندارد و ضریب شکست آن (نگاه کنید به شکل 1) را می توان با یک فرمول سلمایر مشخص کرد.